T24 Haber Merkezi
Mustafa Kemal Atatürk, 10 Kasım 1938’de hayatını kaybetmesinin akabinde 10 Kasım 1953’te Antıkabir’e nakledildi. Atatürk’ün naaşının Etnografya Müzesi’nden Anıtkabir’e nakline şahitlik eden 10 bireyden biri Yekta Güngör Özden‘di. Anayasa Mahkemesi Başkanlığı yapan Özden, “Atatürk’ü toprağa veren 10 bireyden hayatta olan son şahit benim” diyerek o günü anlattı. Özden, “Atatürk hiç ölmemiş üzere içimde bir his var. Atatürk 1938’de vefat etmişti. Biz, 1953 yılında O’nu Anıtkabir’e naklederken güya o gün ortamızdan ayrılıyormuş üzere ruh haline sahiptik. Acımız tazeydi. Atatürk bizim için batmayan bir güneş. Toprağa verdiğimiz gün kendimizi öksüz kalmış hissettim,” dedi.
O devir 21 yaşında olan Özden, o gün yaşadıklarını Sözcü’den Hürmet Öztürk’e anlattı anlattı.
“Ben o vakit Türkiye Ulusal Talebe Federasyonu yayın komisyonu başkanı, ‘Devrim Gençleri’ dergisinin yazı işleri müdürüydüm. Atatürk için gençlik nöbeti düzenlenmesi istendi. Ben hazırlık yaptım, üniversitelerden, yüksekokullardan 100 erkek, 80 kız öğrencinin Atatürk nöbetine alınmasını sağladım. 4 Kasım akşamı biz nöbete girdik. Atatürk’ün tabutunun katafalk üzerindeki fotoğrafını ben çektirdim. O fotoğraf hala bende durur.
Atatürk’ün konulduğu tabut çıkarılıp denetim edildiğinde oradaydım. Prof. Dr. Kamile Şevki Keyifli, Atatürk’ün tabutu çıkarıldığında geldi, denetim etti. Evvel tahta tabut açıldı. Küflenmişti. Kız Teknik Öğretmen Okulu öğrencileri tahta tabutu temizledi. Madeni tabut ayna üzere pırıl pırıl parlıyordu. Hiç bozulmamıştı.”
“Atatürk, bir gün evvel tıraş olmuş gibiydi”
“Tabut açıldı, içinden Atatürk’ün kefenli vücudu çıktı. Vücudu, Prof. Dr. Kamile Hanım
Önde, Cumhurbaşkanı Celal Bayar vardı. Makbule Atadan, Meclis Başkanı Refik Koraltan’ın kızının kolundaydı. Onun ardında, İsmet İnönü, Refik Koraltan, Adnan Menderes vardı.”
“Atatürk, seni sevmek ulusal bir ibadettir”
“Anıtkabir merdivenlerine getirilince generallerin omuzlarında 220 metrelik yol götürüldü. Tabut, ‘Hakimiyet kayıtsız koşulsuz milletindir’ yazan sütunun üzerine konuldu. Celal Bayar çok hoş bir konuşma yaptı. ‘Atatürk, seni sevmek ulusal bir ibadettir’ kelamını unutamam. Bu konuşmadan sonra tabut yavaş yavaş alındı. Vinçle aşağı indirdiler. İnönü kapıda sandalyede oturuyordu.
Atatürk’ü toprağın içine yerleştirdiler. Toprak kapatıldı. Askerler mezarın üzerinin örtülmesine yardım etti. Ben bir gün evvel kız ve erkek öğrenci yurtlarından kanlar aldırmıştım. O kanları mezarın toprağına sıktık. Selanik’ten, Zübeyde Hanım’ın memleketi Karaman’dan getirilen toprak serpildi. En hoş kumaş kesenin içindeki toprak da Kıbrıs’tan geleniydi. Çok renkli kırmızı, mavi, yeşil çok hoş bir kese. Onlar da serpildi. Makbule Hanım tek başına kabrin önünde hıçkırıyordu.”
“Öksüz kalmış üzere hissettim”
“Atatürk hiç ölmemiş üzere içimde bir his var. Atatürk 1938’de vefat etmişti. Biz, 1953 yılında O’nu Anıtkabir’e naklederken güya o gün ortamızdan ayrılıyormuş üzere ruh haline sahiptik. Acımız tazeydi. Atatürk bizim için batmayan bir güneş. Toprağa verdiğimiz gün kendimizi öksüz kalmış hissettim.”
|
“Köln Radyosu, Türkiye’de sesini duyuramayanların da radyosuydu”
|
